HENRI TIMMER

4 maart 1957      –     19 april 2023

Op vrijdag 21 april werd op Quick de vlag halfstok gehangen. “Wie is er overleden?” vroeg ik. Henri Timmer was het antwoord. Een grote schok. Er was bericht gekomen dat Henri dood in zijn keuken was aangetroffen. Plotseling overleden.
Henri woonde alleen. De laatste tijd voelde hij zich niet lekker, hij kwam maar niet over een griep heen. Dit terwijl hij juist in december door de arts schoon was verklaard, nadat hij een aantal jaren had geleden aan (de behandeling van) slokdarmkanker. Door die ziekte en behandeling was de vroeger stevige Henri sterk vermagerd en de laatste tijd zag hij er ronduit slecht uit.
Henri was een van de leiders van het eerste elftal van Quick, deed de was, stond op zaterdag vaak in de keuken. Dat laatste paste bij Henri, want hij was een horecaman. Nadat zijn vader was overleden nam Henri de exploitatie van Het Timmerhuis aan de Eerste Oude Heselaan over. Timmer, zoals we hem meestal noemden, kon zich nogal eens ergeren als anderen het minder nauw namen met de hygiëne in de keuken en achter de bar dan hij als professional gewend was.

Nadat het Timmerhuis verkocht was, kreeg Timmer meer tijd om bij Quick iets te doen. Henri was 17 jaar toen ik hem leerde kennen. Ik was hoofdleider van de D-pupillen en hij werd samen met Willem de Jong leider van het nieuw geformeerde D8. Alle nieuwe kinderen kwamen in dit elftal met slechte en goede spelers. Ze werden op een straatlengte kampioen. Henri maakt ook de roemruchte jeugdleidersbesprekingen bij ons thuis mee en was een vaste deelnemer aan de even roemruchte jeugdleidersetentjes. Hij was goed in het worteltjes schoonmaken en komkommer schillen en snijden voor bij de BBQ. Wat hebben we in die jaren een plezier gehad! Zelf reikte Henri als voetballer nooit tot grote hoogte. Hij speelde in het zesde en in een zaalvoetbalteam met Rob de Kluis, Rick Schoonderwoerd, René en Stefan Schamp, Jos van Son en René Remie over leiding van Karel Vos, beheerder van de kantine van het Goffert zwembad, waar ze ook veel tijd doorbrachten. Op het menu stond onder andere een hamburger à la Timmer. Hij at vaak een frietje met ragout, door zijn vrienden steevast betiteld als broodje poep, waarna hij het niet meer lustte en zijn vrienden het opaten. Henri werd later leider van alle eerste jeugdelftallen en onder trainer Pieter Verbeet leider van het tweede elftal. Hij ging als leider mee op buitenlandse reisjes naar Adur in Engeland, Frankrijk en Duitsland. Sinds 2015 vormde hij samen met Peter Schulpen de begeleiding van het eerste elftal, vaak nog samen met een derde persoon, onder andere Jimmy Peters. In het oude clubhuis was Henri, na gedane vrijwillige arbeid, met een vriendengroep aan de bar te vinden. Zijn vriend vanaf de schooltijd Ben Berenbroek en Ellie, Jimmy en Jacky Peters, Diana en Geert-Wim maakten er deel van uit. Samen met die vriendengroep ging Henri op vakantie naar Benidorm, El Arenal, Italië. Met Ben en Ellie ging hij samen naar Kos, Tenerife en Lanzarote. Met die vriendengroep keken ze op de TV ook samen naar  wedstrijden van het Nederlands elftal. De laatste keer was dat bij Henri. Als goed gastheer had hij ervoor gezorgd dat de tafel vol stond met haring, paling, kaasjes, worst en zoutjes. Zoals altijd genoot hij van de gezelligheid.

Henri, je zult gemist worden!

We wensen zijn zus Gonnie, andere familie en vrienden veel sterkte toe met het verlies.

Wim Veenendaal